" عالم دیوانگی "

آدم‌ها بین برنامه‌ریزی‌هاشون باید یه وقتی هم بذارن برای دیوونه‌شدن. برای فراموش کردن هرچی که هست و نیست. برای پرواز کردن بین ابرها؛ برای پارو زدن توی اقیانوس؛ برای فوت کردن قاصدک‌ها؛ برای راه رفتن روی چمن‌ها.

آدم‌ها بین برنامه‌ریزی‌هاشون٬ باید یه زمانی رو هم بذارن برای دیوونه‌بازی. باید اصلاً یه روزایی بی‌خیال دنیا و همه‌ چی بشن. باید مثل آب روون بشن تو رودخونه٬ مثل باد بپیچن تو گندم‌زار٬ مثل آفتاب بتابن به قله‌ی کوه. بخندن. بلند بخندن. بلند گریه کنن. بلند داد بزنن. بلند شعر بخونن. بِدَوَن٬ اونقدر بِدَوَن که از نفس بیفتن. 

موضوعات مرتبط: نوشته‌های خودم آسمون ابری من......