آسمون ابری من...

زندگی؟ مثل یه روز بارونیه. می تونی بوی خاک بارون خورده رو نفس بکشی و تمام روحت تازه بشه... می شه صورتت رو بگیری سمت آسمون و با بوسه های بارون روی صورتت لبخند بزنی... می تونی توی چاله های آب بپری و شلپ شلوپ راه بندازی... می تونی با نور رعد و برق بغض کنی و با صداش فریاد بزنی... می تونی پا به پای ابرها اشک بریزی... می تونی با تمام غم و اندوهت توی خودت مچاله بشی و به آسمونی که گرفته و خاکستریه و اونم نمی باره خیره بشی...زندگی؟ یه روز بارونیه... یه روز که هم می تونی توش لبخند بزنی هم اشک بریزی... یه روز بارونی که روح و جسمت رو می شوره. یه روز بارونی که بغلت می کنه و قلب خشمگین و گر گرفته ات رو خنک می کنه... یه روز بارونی که موج موهای به هم ریخته ات رو نوازش می کنه... یه روز بارونی که همه ی اشک هات رو از روی گونه هات پاک می کنه...زندگی؟ یه روز بارونیه... یه روز بارونی که با اولین اشعه های خورشید به پایان می رسه... و تمام...+ A Piece of Your Mind - Be Your Moon موضوعات مرتبط: نوشته‌های خودم بخوانید, ...ادامه مطلب